Kitap hakkında: 2015 / Bu kitabın yazarı, ön cephedeki askerlerin yüzde üçünden biridir. 1941 yazında ateş vaftizi aldı, Zafer'i görecek kadar yaşadı. "Kazanlardan" çıktı, Luga hattını ve Yaşam Yolu'nu savundu, Sinyavinsky Tepeleri'ne (tüm bataryasından sadece beş askerin kaldığı yer) kanlı saldırılara katıldı ve Taman'dan Prag'a kadar savaştı. Piyadede kazıcı olarak, topçuda topçu olarak ve Kızıl Ordu'nun tamamındaki tek Kazak Plastun bölümünde Su-76 kundağı motorlu silahın komutanı olarak savaştı. “Evet, kundağı motorlu silahlarımız vardı. zayıflıklar. Bu istediğimiz kadar güçlü değil, kurşun geçirmez zırh, benzinli motorun yangın tehlikesi ve açık kontrol kulesi. Yukarıdan gelen küçük ateşe veya el bombası atılmasına karşı koruma sağlamadı. Bütün bunların savaşta dikkate alınması gerekiyordu. Branda çatı nedeniyle konuşkan insanlar Su-76'larımıza kaba lakaplar taktılar: "çıplak kıçlı Ferdinand" veya "kaltak". Öte yandan, aynı açık kaptan köşkü ile çalışmak uygun olmasına rağmen, ateşleme sırasında savaş bölmesindeki gaz kirliliği sorununu ortadan kaldırdı ve hasarlı tesisattan ayrılmak kolaydı. Bu nedenle, birçok kundağı motorlu topçu SU-76'ya aşıktı, biz ona sevgiyle "kraker" adını verdik. Bu kitap, yüzde kalma şansından yalnızca üçü olan bir ön cephe askerinin gerçek "siper gerçeğidir". hayatta ama ölüme karşı “Rus ruletinde” kazanan, savaşta yaralanan ama diri diri yakılmayan.